Na pierwszy ogień idzie Boska:

Zrzucili nas - wszystkich maturzystów (jako tych dojrzałych i świadomych obywateli) do sali gimnastycznej, co byśmy się wyedukowali w kwestii stosunków międzynarodowych. Przysłali profesorka z lubelskiego uniwerku i coś typ nadaje, średnio ciekawie i trochę się powtarzając, więc trzeba było konwersację podjąć. Wymieniam sobie historyjki z kumpelą (nie blondynką - zaznaczam), a że dziewczęciu coś się nie spodobało to jakiegoś pana chu#a w pewnym momencie rzuciła, po czym z trwogą za usta się łapiąc stwierdza, że nie może tak wulgarnie, bo u spowiedzi przecież w rekolekcje była.
Ja zaś jako obywatelka dociekliwa zapytuję:
- To jak wy sobie teraz z seksem radzicie z Twoim menem, skoro Ty taka istota bezgrzeszna masz być przynajmniej do świąt jeszcze?
Na co panna przebiegle i z miną wielce uszczęśliwioną odpowiada:
- Jakoś tak się nam szczęśliwie ułożyło, że okres mam.

(jak to było? I wilk syty i wilk syty?... nieważne – niech żyje polska hipokryzja…)

Telewizja ogłupia. To wiemy. Ale tylko dorosłych. Dzieci powiązują programy z życiem w facynujący sposób - tak pisze PędzącyWicherPustyni:

Na siódme urodziny mój syn otrzymał w prezencie klocki lego. Przy układaniu denerwował się, gdy mu coś nie wychodziło, krzycząc głośno:
- Kurde!
Słysząc to babcia upomniała go:
- Nie mów tak, bo to jest przekleństwo.
- To nie jest przekleństwo, babciu - odparł mój syn - to są wyścigi kolarskie. Oglądałem je z tatą w telewizji. Nazywają się "kurde frans".