Winyl - format ukochany przez koneserów, a przez innych już nieco zapomniany. Bo cóż można zrobić obecnie ze starą płytą jeśli nie ma pod ręką adaptera? Niektórzy wpadli na pomysł, że można sobie zrobić zdjęcie...
Oto co można zrobić z płytą winylową, czego z powodu rozmiarów okładek nie mogą zrobić miłośnicy nowszych nośników:
Oto co można zrobić z płytą winylową, czego z powodu rozmiarów okładek nie mogą zrobić miłośnicy nowszych nośników:
Poznaliśmy już ludzi, których można nazwać "Trade Marketing Specjalist". Dzisiaj zobaczymy kilku następnych, którzy próbując pozyskać trochę drobnych powalają na kolana swoją szczerością lub pomysłowością.
Bezdomny Bill szuka bogatej kobiety
Bezdomny Bill szuka bogatej kobiety
Dzisiaj wystąpi tylko jeden artysta...Felicjan Szczęsny Kowarski (1890 – 1948)
Profesor ASP w Warszawie i w Krakowie. Malarz – monumentalne kompozycje, malarstwo ścienne, portrety.
Kowarski, robiąc korektę w swej pracowni w ASP w Warszawie, podszedł do obrazu jednego ze swych studentów. Długo przyglądał się malowidłu, po czym wskazał palcem na mały punkt w rogu obrazu i pochwalił autora mówiąc:
- Ooo, to miejsce jest doskonałe. Niech pan resztę do tego miejsca dociągnie, a powstanie znakomity obraz...
Student był przerażony, bowiem jego płótno mierzyło co najmniej sześć metrów kwadratowych.
***
Poproszono kiedyś Kowarskiego, żeby wyjaśnił, na czym polegają kierunki w malarstwie.
***
Pewien student ASP powiedział raz do Kowarskiego:
- Nie potrzeba żadnej tradycji! Nie potrzeba nauczycieli! To profesorowie i tradycje łamią osobowość młodego artysty...!
- Ma pan rację – odparł Kowarski. – Nie potrzeba ojców, wystarczą dzieci...
***
Kowarski demonstruje swemu znajomemu obraz:
- Widzi pan, to jest portret mojej pierwszej żony.
- Dziwna rzecz. Osoba na obrazie jest bardzo podobna do pańskiej obecnej żony.
- Nic dziwnego. Bo też moja obecna żona jest moją pierwszą żoną...
***
Do Kowarskiego zadzwonił jego kolega, artysta malarz Leonard Pękalski.
- Nie ma mnie w domu – powiedział Kowarski.
- Kłamiesz, przecież słyszę Twój głos! – zawołał Pękalski.
Na to Kowarski:
- Gdyby ci to powiedział mój służący, to uwierzyłbyś. A jak ja ci mówię, to mi nie wierzysz. Żegnaj!
***
Do ciężko chorego Kowarskiego wezwano wbrew jego woli lekarza.
Kiedy służąca zameldowała choremu jego przybycie, Kowarski zawołał:
- Powiedz panu doktorowi, że nie mogę go przyjąć, gdyż jestem obłożnie chory...!
***
Do pokoju hotelowego, w którym zatrzymał się profesor Kowarski, ktoś w nocy zaczął głośno się dobijać. Obudzony artysta zawołał ze złością:
- Kto tam?!
- Hotel się pali! – krzyknął portier.
- No to co? Czy ja jestem strażakiem?
W poprzednich odcinkach...
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą