Chyba nie wiem o czym ten wątek jest. Co mi tam.

zialena82
Pardon, Madame!

Dopiero do mnie dotarło, że moje słowa z poprzedniego postu by złe i okrutne. Jednocześnie nie zamierzone. Upadłem podczas dyskusji. Przepraszam.

:jez_z_lasu Znaczy, że mademoiselle?

Chyba będę musiał częściej zakładać takie wątki - dzisiaj, gdy, jak prawdziwy gentleman, przepuściłem przez (bardzo ciężkie) drzwi pewną niewiastę, tak sympatycznie się uśmiechnęła i PODZIĘKOWAŁA, że aż chciałem powiedzieć coś w stylu "ależ nie ma za co, Ty wzorcu kultury i ogłady dryfujący po ocenie plebejskości"

:alvaro_rodriguez uff dobrze, że są jeszcze tacy mężczyźni jak Ty, bo inaczej musiałybyśmy wychodzić przez okna

:Gogosiek
Zapomniałaś podziękować

Mam nadzieję, że nigdy nie podziękowałam w takiej sytuacji, jeśli tak, to za to bardzo przepraszam. Od teraz już na pewno nigdy nie podziękuję

:miss_cappuccino
Czekaj, czekaj, bo chyba nie zrozumiałem. Idziesz z naprzeciwka, facet czeka w drzwiach aż, za przeproszeniem, dojdziesz i trzyma te drzwi, których otwarcie z pewnością byłoby dla Ciebie jakimś wysiłkiem, bo ciężko się je otwiera, a Ty mówisz, że masz nadzieje, że nigdy w takiej sytuacji nie podziękowałaś?

Przepuszczam kobiety, ale przyznam szczerze, że nie spodziewam się usłyszeć w zamian "dziękuje". Czasem słyszę, czasem widzę miły uśmiech, czasem brak jakiejkolwiek reakcji, ale nie robię tego aby zostać w jakiś sposób doceniony, robię to bo tak zostałem wychowany i uważam, że tak należy robić.

Mnie tak wychowali, że otwieram nawet jak nikt nie idzie. I dziękuje sam sobie, jak ładnie otworzę

:alvaro_rodriguez nie chcę burzyć Twojego światopoglądu, ale takich heroicznych czynów dokonują również kobiety. Ja zawsze przytrzymuję drzwi jak widzę, że idzie ktoś obładowany, staruszkowie, rodzic z małym dzieckiem, albo po prostu łapnę pierwsza drzwi wchodząc a ktoś wychodzi. Nawet jeśli wśród wymienionych są, o zgrozo! mężczyźni. Co więcej, nawet nie patrzę czy się uśmiechają lub czy dziękują, tylko przepuszczam i przechodzę. Taki ze mnie dziwak

:gogosiek feminazistka

:Gogosiek
Gdybyś nie przytrzymała drzwi komuś porządnie obładowanemu, staruszkowi itd., to byłabyś najzwyczajniej chamska Ale trzymasz, więc git

:tomcat
Też nie robię tego po to, żeby zostać docenionym. Też mnie tak wychowano i wychowano mnie również tak, żeby mówić "dziękuję"

A poza tym to przez ostatnie dwa dni zacząłem zwracać na to większą uwagę i jednak bardzo często słyszę podziękowania. Być może nie jest tak źle i te proporcje są odwrotne niż przytoczone w pierwszym poście i większość kobiet wie jak się zachować. Natomiast niektóre z bojowniczek pokazały klasę...

A jak to jest z wchodzeniem do budynków z recepcją? Bo ja zawsze myślałam, że jak ktoś na recepcji siedzi, to się mówi do niego "dzień dobry", nawet jeśli się tylko obok tej osoby przechodzi i idzie dalej. A jak się zna lepiej osobę z recepcji, to można i "cześć". A w budynku, w którym pracuję jest trochę gwiazd, które wchodzą i ani "me", ani "be", ani "pocałuj mnie w dupę". Wchodzą i bez słowa idą do windy. Co ciekawe, są wśród nich osoby z mojej firmy, które gęby nie raczą otworzyć do dziewczyn z naszej recepcji.
Co ciekawe, są to osoby, które np. wchodząc do kuchni, w której siedzi kilka osób, też się nie przywitają. Albo wchodząc do kogoś do pokoju bez przywitania zaczynają tyrady.

A windy? Jak z windami? Znaczy nie, że dziękowanie i witanie wind. Ale jak wsiadacie do windy, w której ktoś już jest, to mówicie "dzień dobry"? A wysiadając rzucacie "do widzenia"? Bo ja tak. A jak ktoś "przytrzyma" windę, gdy widzi, że zmierzam w jej kierunku, to się uśmiecham i mówię "dziękuję".
I też w tym moim służbowym budynku są osoby, które słowem się nie zająkną w windzie. Głównie niunie z banku, które z windy korzystają, żeby wjechać na 1. piętro. I z niego zjechać. Na parter. Czasami czekają na tę windę kilka minut, mając obok schody. Czynne. Sprawne.

:tytezterefere Recepcjonistom zawsze mówię "dzień dobry", tak jak i innym pracownikom, których widuję. Ale z windami to mam inaczej - jak jest ktoś, kogo kojarzę to się witam, jak mi drzwi przytrzymają, to dziękuję, ale jak widzę obce persony to się nie witam z nimi. To tak, jakby w kolejce w sklepie mówić "dzień dobry" współstaczom, albo witać się z ludźmi wchodzącymi/schodzącymi po schodach razem ze mną.